Ձեռնարկում ներկայացվում են հայ ազգաբանական գիտության հնագույն շրջանից մինչև XVIII դարի կեսերի սկզբնաղբյուրները, որոնք ներառում են Հայկական լեռնաշխարհում հնագիտական պեղածո նյութերի, ժայռապատկերների, սեպագիր և օտարալեզու արձանագրությունների, վիմագրերի մասին տեղեկություններ, ինչպես նաև բանահյուսական նյութեր: Հատուկ ուշադրության են արժանացել հայ և անտիկ հունա-հռոմեական պատմիչներ երկերը, աստվածաշնչյան հղումները, եկեղեցական կանոնական և աշխարհիկ այլ աղբյուրներ, արաբ, թուրք և եվրոպացի ճանապարհորդների ուղեգրություններում հայերի և Հայաստանի վերաբերյալ բազմահարուստ ու բազմաբնույթ ազգագրական հիշատակությունները: Ներկայացվում է նաև դաշտային ազգագրական բանահավաքչական նյութերի՝ որպես հայոց էթնոմշակութային համալիր ուսումնասիրության կարևոր սկզբնաղբյուրի դերն ու նշանակությունը:

Ձեռնարկը օգտակար կլինի նաև հայցորդների, ասպիրանտների, առհասարակ, հումանիտար մասնագետների՝ մշակութաբանների, պատմաբանների և ընթերցող լայն շրջանների համար: